در پاسخ به این سوال که ازدواج ها سنتى باشد یا غیرسنتى، باید گفت که آمارها هم در مورد ازدواج هاى سنتى جواب هاى خوبى می‌دهند و هم در مورد ازدواجهاى غیرسنتى. خطا در هر دو سیستم هم وجود دارد و هیچ کدام به تنهایى خالى از اشکال نیست. البته تکلیف کسى که در روش سنتى پا پیش مى گذارد از اول مشخص است؛ طرف براى ازدواج آمده اما در روش غیرسنتى تازه هر دو طرف میخواهند همدیگر را بشناسند و ببینند به درد ازدواج با هم مى خورند یا نه؛ یا حتى اصلا مى خواهند ازدواج کنند! این روش غیرسنتى منوط به صرف کلى زمان و هزینه است که آخرش ممکن است به ازدواج هم نرسد. بعد از اینکه آدمها در این نوع از رابطه به جاى خاصى هم نرسیدند، زخم هاى عاطفى ممکن است به وجود بیاید. طرفى که طرد شده بعد از پایان رابطه احساس مى کند آدم اندکى شده.
از طرفى، از نکته هاى مثبت شیوه سنتى پاداش اجتماعى اى است که طرفین مى گیرند. فراموش نکنیم که ازدواج، عشق و عاشقى به معنى مصطلح ما نیست، علاوه بر اینها یک قرارداد حقوقى است. در بحث ازدواج به شیوه سنتى ممکن است حظ و شور عاطفى کمى پایین بیاید، ولى در عوض امنیت روانى بالا مى رود که چیز کمى نیست. هر چند شیوه هاى سنتى معایبى هم دارند؛ یکى اینکه پرهزینه اند و این هزینه به معنى خرید گل و شیرینى نیست، در این شیوه استرس دیده شدن و پسندیده شدن در هر دو طرف وجود دارد. معمولا دختر و پسر به واسطه یک معرف به هم معرفى مى شوند یا خانواده پسر خودش دست به کار مى شود که مورد مناسب ازدواج را پیدا کند. اما در شیوه غیرسنتى سرعت بالاترى براى انتخاب گزینه مورد ازدواج وجود دارد، یعنى مى شود آدمهاى بیشترى را دید و بررسى کرد. هزینه اولیه پایین این شیوه و ابزارهاى مدرنى که به کمکش مى آید، این شیوه را نسبت به روش غیرسنتى خوش دست تر مى‌کند که البته خالى از آسیب نیست.
دکترشیرى
من از ترس انتخاب نشدن، از ازدواج سنتی و مبحث معرفی شدن فراری ام و میترسم….. البته کلا از ازدواج میترسم. بعد از ۳۲ سال سن
کلا اگر معرفی بگه میخوام تو رو به کسی معرفی کنم قبول نمیکنم. میترسم که طرف من رو نپسنده …هم خودم ناراحت میشم هم پیش رابط حس میکنم کم میارم….
سال آخر دکتری هستم. اما هیچی برای عرضه و خودنمایی ندارم انگار
من به عنوان یک پسر از معرفی های سنتی گریزانم چون می ترسم دختر را نپسندم ولی دختر من را بپسندد و صدمه ای به او وارد شود و من جوابی نخواهم داشت برای این صدمه به او و همین موضوع باعث شده با وجود فشار های خانواده با ۳۱ سال سن و داشتن شرایط ازدواج مجرد بمانم. از طرفی روال زندگی و شرایط کارم به گونه ای است که فرصت آشنایی با افراد را هم ندارم و عملا در بن بست قرار گرفتم. خدا به دادم برسه فقط.