به بهانه روز معلم

دیروز زنگ زدم به استاد بزرگوارى که سال‌ها قبل در بخش روانپزشکى بیمارستان نواب، شاگردشان بودم (دوران اینترنی پزشکی)
خدمتشان عرض کردم که «فقط برای روتین معلم شاگردی تماس نگرفته‌ام که بدیهیست چه نکات مهمی یادمان دادید؛
بلکه به خاطر مقاله‌ای از شما زنگ زدم که سال ۷۸ در یک روزنامه پرمخاطب نوشتید که بی‌نهایت شجاعانه و مربوط به رنج مردم بود»
تشکر کردم که یادمان دادند که «محافظه کار بودن» انتخاب یک اهل علم الزاما نیست؛
👈در فضای کاری شما به اصول حرفه‌ای‌گری پایبندید و بقیه اهل دودره بازی‌اند؛ اسمش را می‌گذارند زرنگی؛ ولی اکثرا موجودات مفلوکی هستند که شهامت تغییر محیط خویش را ندارند و می‌پیوندند به همرنگی با جماعت مخرب،
👈در روابط شخصی آدم‌هایی می‌بینیم که فکر می‌کنند خیلی حواس جمع و محتاطند؛ اما این الفاظ اسمی است که برای بزدلی خویش می‌گذارند؛
محافظه‌کاری در جایی که باید از کسی دفاع شفاف کنی، انتخاب بزدلانه‌ای است؛
👈جایی که باید یک انسان مسئول جلوی حرف‌های مخرب را بگیرد و تریبون تخریب نشود، سکوت کردن یعنی بی‌اخلاقی
👈در روابط عاطفی وقتی کسی شما را عملا استثمار می‌کند، حرف بزن، اعتراض کن؛ سکوت و لبخند تو، خودشیفتگی طرفت را فربه می‌کند.