پرسش: وقتی فرد به لحاظ روحی به حدی رسیده که باید مستقل باشه اما مجرده و تو خونه‌ی پدر و مادرش، چطور این استقلال رو به دست بیاره؟
پاسخ صوتی دکتر شیری:
آموزش غیرحضوری «شفای زنانگی ۲» با تدریس دکتر شیری به پیشرفت، استقلال زنانه و حفظ تعادل یک زن می‌پردازد
سلام آقای دکتر.بسیار ممنونم از توضیحاتتون چه راجع به این مطلب چه راجع به بقیه ی مطالب دیگه.
مصدع شدم فقط عرض کنم من بعنوان مادر یک «دختر» بزرگترین نگرانیم از چیزی که دخترم از اون به «استقلال» تعبیر می کنه و منِ مادر از اون به «تنهایی» یاد می کنم فقط و فقط مشکلات اخلاقی و فرهنگی یه عده افراد جامعه است که جالبه خود این افراد اسم خودشونو «شکارچی» گذاشتند.وگرنه همین مادر نگران وقتی می بینه دخترش ازدواج کرده و کنار یه فرد لایق و اهل زندگی، مستقل شده خیلی خیلی خوشحال میشه و آروم میگیره.منظورم اینه که خیلی از ما پدر و مادرا با استقلال فرزندمون مشکلی نداریم با جامعه و یه عده افراد فرصت طلب و ظاهرفریب مشکل داریم و نگرانیم.این احساس در پدر و مادرا همه یکسانه، چه پسر بالغ داشته باشن و چه دختر بالغ.هر دو دسته نگران فرزندشونن.
بازم از شما تشکر می کنم که امکان طرح مشکلات رو فراهم کردین و با سعه صدر به حرفای ما گوش میدین.همیشه موفق و سلامت باشین.