سیاه مشق
بعد نوشت:
زیارت چیست؟ حضور درونى در محضر انسان “کامل” تا بفهمیم براى ” کمال” آفریده شده‌ایم،
و فرصت اندک است،
و توشه ناچیز
و راهزن بسیار
رسیدن به زمین یا ضریح، مساله ماست نه انسان راه یافته؛
امام ستاره نشان دهنده مسیر است نه مقصد، مراقب باشم ساده‌لوحى نکنم و مشرک نگردم که بپندارم احدى جز پروردگار شنونده دعاست
دعا براى گشایش دل ماست، من براى والدینم، مردمان، بستگان، معلمان و شاگردان و عزیزانم طلب ثروت و برکت و رحمت و مغفرت و سرور و خشنودى میکنم، براى دشمنانم هم تمرین نفرت نمی‌کنم چرا که گذران عمر براى نفرین و تنفر، خطاست.
براى دعا کردن براى یک دوست، جغرافیاى زمان و مکان مهم نیست؛ کافیست بر قلب بگذرد یاد دوست
مردمانى هستند که از دین و هر رفتارى از این دست ملولند؛ معمولا زخم خورده بداخلاقان مدعى دین‌اند و گاهى خود به همان بداخلاقى مبتلا؛ من سالهاست تمرین روادارى و مدارا میکنم و هنوز محتاج درس‌هاى زندگى هستم؛ اگر گاهى از این تجربیاتم می‌نویسم، نه بناى بزک کردن آیین و دکاندارى تقوا دارم نه هیچ چیز دیگرى جز بیان تجربه زیسته دارم؛ چنانکه از بقیه تجربیاتم می‌نویسم؛ بارها نوشته‌ام که این باورها اگر به عمیق شدن انسان ختم نشوند، دلخوش‌کنکى بیش نیستند مثل فلسفه مثل هر امر دیگرى
این باورها مال علیرضاست، دکترشیرى عقایدش را خرج کارش نمی‌کند؛ خلوت دل با جلوت زندگى دو ساحت جدایند. من به انسانها فارغ از باورهایشان بلدم گوش کنم، احترام کنم و اگر کمکى در چنته داشته باشم، حرفه اى کمک کنم،
مخلص
دعا براى گشایش دل ماست، من براى والدینم، مردمان، بستگان، معلمان و شاگردان و عزیزانم طلب ثروت و برکت و رحمت و مغفرت و سرور و خشنودى میکنم، براى دشمنانم هم تمرین نفرت نمی‌کنم چرا که گذران عمر براى نفرین و تنفر، خطاست.
براى دعا کردن براى یک دوست، جغرافیاى زمان و مکان مهم نیست؛ کافیست بر قلب بگذرد یاد دوست
مردمانى هستند که از دین و هر رفتارى از این دست ملولند؛ معمولا زخم خورده بداخلاقان مدعى دین‌اند و گاهى خود به همان بداخلاقى مبتلا؛ من سالهاست تمرین روادارى و مدارا میکنم و هنوز محتاج درس‌هاى زندگى هستم؛ اگر گاهى از این تجربیاتم می‌نویسم، نه بناى بزک کردن آیین و دکاندارى تقوا دارم نه هیچ چیز دیگرى جز بیان تجربه زیسته دارم؛ چنانکه از بقیه تجربیاتم می‌نویسم؛ بارها نوشته‌ام که این باورها اگر به عمیق شدن انسان ختم نشوند، دلخوش‌کنکى بیش نیستند مثل فلسفه مثل هر امر دیگرى
این باورها مال علیرضاست، دکترشیرى عقایدش را خرج کارش نمی‌کند؛ خلوت دل با جلوت زندگى دو ساحت جدایند. من به انسانها فارغ از باورهایشان بلدم گوش کنم، احترام کنم و اگر کمکى در چنته داشته باشم، حرفه اى کمک کنم،
مخلص
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.