الان وقتشه یکبار دیگه…

✍دختری هستم در نگاه دیگران کاملا موفق و شاداب، با اینکه فرزند طلاق بودم و از ۱۷ سالگی از پدر و مادر جدا زندگی می کردم، با مطالعه مطالب خودشناسی و روان شناسی و صد البته لمس خدا در تمامی لحظات زندگیم، یک موقعیت اجتماعی فوق العاده ای نسبت به بقیه جوان های ایرانی دارم.
مدرک فوق لیسانس در رشته مهندسی، و صد البته علاقه مند به ادامه تحصیل برای دکتری جهت تدریس در دانشگاه و عضویت گرفتن در هیات علمی یکی از دانشگاه های کشورمان ، را دارم.مسلط به زبان انگلیسی با تجربه تدریس ۵ ساله و کلی مدرک از دوره های نرم افزاری و هنری که تا آخر با نتیجه خوب به اتمام رسانده ام.
چند ماهی است برای یک کار آموزشی سرمایه گذاری کردم و یک آموزشگاه تاسیس کردم. خدا را شکر خیلی سریع مراحل راه اندازیم تمام شد و به مراحلی رسیدم که افراد دیگری هم باید نظر بدهند، متاسفانه بد قولی آدم ها، معطل نگهداشتنت برای اینکه بگویند ما آدم های مهمی هستیم، و خیلی داستان های جزیی دیگر که شاید خنده دار باشند، انرژی من که یک دختر شاداب و سر زنده ی امروزی هستم و همیشه الگوی تمامی دوستان و اقوام هستم را گرفته!!
در خلوت دلم می گیرد، جلوی بقیه فقط تظاهر به همان نسیم قدیم بودن می کنم، شدیداَ نیاز به مشاوره از یک انسان پر انرژی و مثبت دارم!!!!

پاسخ دکتر شیری

✔وقتی مدرک چیزی را میگیریم به اشتباه به ما میگویند ” کارشناس یا کارشناس ارشد” در حالیکه ما هنوز اقتضائات کار را نمیدانیم ؛ نه مصاحبه درست بلدیم نه خودابرازگری SELF-PRESENTATION نه سلسله مراتب پیشرفت کاری و نحوه جذب سرمایه و…حتی نمیدانیم چقدر میخواهیم کارمند باشیم ؟ کی بریم تو خویش فرمایی ؟ کی کارافرینی یا سرمایه گذاری را تجربه کنیم ؟

این مطلب را هم بخوانید
اختلاف فرهنگی من با خانواده ام، برایم رنج آور است

✔در ایران سیستم پیچیده بوروکراسی اداری باعث میشود سرخوردگی در آدمهای ” متوسط “ایجاد بشود. حقیقتا دانشگاه دومی داریم به اسم دانشگاه کار که بعداز فراغت از تحصیل واردش میشویم و در این صورت بهتر است بدانی که آدمهایی که از دانشگاه کار در ایران فارغ التحصیل میشوند ، خود را آماده کرده اند برای عبور موفق از انواع زیرابزنی ها ، ریاکاریها و مجهز میشوند به صبوریهای بلند انسان ساز ؛
پس چند سال باید وقت بگذاری تا فولاد آب دیده بشوی

✔نکته بعدی ترسیم صحیح اهداف GOAL SETTING در سن فعلیتون هست. شما هنوز دارید با سیستم قدیمیتون یعنی “بعد دبیرستان” به خودتون اهداف میدهید . به احتمال زیاد بخشی از شخصیت شما برگرفته از تیپ شخصیتی دختران عقل محور Athena type میباشد که خود را با دستاوردهای خویش تعریف و ارزیش یابی میکنند .در حالیکه سوالات مهمتری هستند که باید بدانها بیندیشی و منبعث از سایر جنبه های شخصیتی تو هستند و باید دیده و شنیده شوند و به رسمیت آیند و آنها عبارتند از اینکه :

👈آیا من الزاما باید هیات علمی بشوم، تدریس به شکل مدعو اشکالی داره؟ یا حتما باید خودم را متعهد با اون همه ساعت کار دانشگاهی کنم برای ۳-۴ میلیون تومان حقوق ثابت ؟
👈آیا من افقهای کار آموزشی و اداره موسسه در ایران را ترسیم کرده ام؟ نحوه توسعه شغلم را در ایران بلدم ؟
👈آیا من درباره ازدواج و روابط اجتماعی و شخصیم دغدغه لازم را دارم یا اینها را گذاشته ام برای بعد دکترا و …؟

بنابراین چنانکه مشهود است ، آنچه باعث میشود تو حال بهتری پیدا کنی ، گرفتن دوپینگ از یک آدم موفق نیست بلکه بازبینی نظام ارزش گذاریت به خودت در زندگی است که بسیار مفیدتر و ماناتر بر روان تو اثر خواهد گذاشت.

#خلاصه_مطب
#توانگر_شو

1 پاسخ
  1. نجیبه
    نجیبه گفته:

    دقیقا منم همین مشکلو دارم کارشناس ارشد از بهترین دانشگاهها و به نظر خودم موفقیت پشت موفقیت خوشحال و سرزنده از طی کردن درس و مشق اما شش ساله از فارغالتحصیلیم میگذره کار و حقوق ثابتی ندارم هر جا میرم بدون هیچ دلیلی و تنها به خاطر بهانه های الکی بیرون میام سرخورده و ناامیدم دیگه به دعا و خدایی ه کمکم کنه اعتقادی ندارم 🙁 نابود از این وضعیت کاری رو شروع کردم که نه ربطی به تحصیلم داره نه شخصیتم زندگیم درهم شده مجردم و کلی خودمو سرزنش میکنم توی گذشته موندم حسرت میخورم گناه این بدبختیام میندازم گردن والدینم خودم جامعه و دور وتسلسل بیهوده ای درذهنم دارم گاهی میخام مهاجرت کنم به دورترین جاها گاهی دلم نمیاد از خواهر زاده ی ۶ساله م دورباشم خیلی بده حسرت زندگی و موقعیت بقبه رو میخورم منکه حسادت هیچوقت نداشتم زندگیم ثابت مونده دنده عقب دارم

    پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *