✍ پرسش:
در یک شرکتی کار می کنم، رئیسم که متاهل و بچه داره، بهم نظر داره و همش بهم یک سری پیشنهادات که خارج از عرف رابطه کارمند ـ رئیسیه میده! گذاشتتم تو منگنه ؛ از طرفی هم شرایطم طوریه که به کار نیاز دارم ،نمیدونم چیکار کنم، یک مدته داغونه روحیم! واقعا با این شرایط مردای جامعه روز دخترای بدبخت مبارک بادم داره!
🎧 پاسخ صوتی دکتر شیری:
🎥 پاسخ تصویری دکتر شیری:
با سلام
من هم در محیط کارم دقیقا درگیر همین مساله شدم و سعی کردم با جملات شوخی و طنز حرف مدیرم رو به جدی جلوه ندم..یعنی یه جورایی بهش فهموندم ک من این کاره نیستم و حرفای شمام بر شوخی گذاشتم نگران نباش..الانم دارم کارمو انجام میدم و ایشون هم با کسای دیگه در ارتباطن…فقط چیزی ک عذابم میده اینه که نمیذاره من تو کارم پیشرفت کنم و منو هی محدود میکنه چون میفهمید عاشق خلاقیت و پیشرفت و تشویقم اینا رو از من خیلی زیرکانه گرفته و من دارم تلف روحی میشم مخصوصا ک خودم فقط میفهمم چی داره برام پیش میاد اگه هم نگهم داشته چون به علمم نیاز داره..فقط این که گفتین اشخاصی در جریان باشن ب نظرتون اون اشخاص کیا میتونن باشن؟..از کادر همکارا و روسا ک ممکنه به خلطر زیراب زنی خرابترت کنن…واقعا درد بزرگیه این مساله
فردی در جایگاه قدرت بهتر است بداند . مثلا در شرکتهای دولتی و خصولتی ، بعضی افراد حراست
سلام دکتر، من دختر٢۵ ساله ایی هستم باجذابیت های خاص خودم، هم ظاهرى هم رفتارى، که حدود دوسال با استادم اشنا هستم ایشون ادم فوق العاده موفقی در زمینه کارى اشون هستن ,پولدار موفق و کارافرین، غیراینکه تو درس الگوى من بودن ازنظر اخلاقی و متد زندگى همیشه ایشون رو admire میکردم، یه مثال بخوام بزنم ایشون همیشه و همه جا از خانومش تعریف میکنه و میگه هیچوقت یادم نمیره با کمک او ازکجابه کجا رسیدم، ( طبق تعاریف باخانومش دوسته خیلی)ولی حدودا نزدیک۶ ماهه رابطه بین من و او از قالب استادشاگردی خارج شده، ایشون که کارمند و شاگرد و زیردست زیاد داره و تلگرامش ۴٠ هزار پیام نخونده داره، براى من حدود ٧،٨ ساعت زمان خالی کرد و منو برد توطبیعت و رستوران گردی، البته هم ایشون میترسه هم من بخودم اجازه نمیدهم مرزهاى کلامى رفتارى امو وارد مسائل عاطفی جنسی کنم، بحث ارزش هاى اخلاقی تو کلیپ کردین، من مستقل ازخانواده زندگى میکنم و تأبه این سن تخطی نداشتم و بخدا ادم بی بندوبارى نیستم، ولی جذبه و کشش و هیجانى که احساس میکنم از سمت ایشون بعنوان یه ادم mature که بمن توجه نشون میده برام وصف ناپذیره
من مشکلى که تو خانواده دارم اعتیاد پدر هست، البته من همیشه دختربابا بودم و ازنظرعاطفی وابسته ولی از یه سنى ببعد اعتیادایشون به الکل هم کشیده شد و من نبود او بعنوان حامى رو حس میکنم و یک تصویر ذهنى متذلذل دارم به پدرم
فکر میکنم درواقع اون خلا رو دارم با این مرد پر میکنم، البته من کلاس هاى گروهى و دوازده قدمى هم میرم و حدود دوساله شدید رو خودم کار میکنم
ولی تو این موندم و عاجزم ممنون که جواب میدین