حد و مرز رابطه ی من، نامزدم، دوستم، شوهرم، همسرم با آدم های دیگه و بخصوص جنس مخالف چقدر باید باشد؟
پاسخ دکترشیری:
👈انگاری ماها داریم گیج می شویم، مخصوصاً با فرهنگ های جدیدی که آمده است، مثل شبکه های اجتماعی، چت کردن در این شبکه ها که می تواند با آشنایان یا با غریبه ها باشد؛ اصلاً یک نوع جدیدی از روابط ایجاد شده است. قدیم به این روابط می گفتند Just Friend الان می گویند Social Friend یا همان دوست اجتماعی.
تمایل دارم به این سؤال فکر کنیم که ماها چقدر ظرفیت فرهنگی چنین مسائلی را داریم یا ایجاد کرده ایم؟ یا اینکه خرده فرهنگ هایی داریم که ظرفیت ایجاد شده را داشته باشد و موفق باشد؟
در واقع من به شخصه آدم های آسیب خورده ی زیادی را دیده ام؛ فکر نکنید که این آدم ها بی تجربه و دنیاندیده اند، موضوع، موضوع ساده ای نیست؛ آن هایی هم که فکر می کنند موضوع پیش پا افتاده ای است شاید بهتر باشد سری به اتاق های درمان بزنند و از اتفاقات باخبر شوند.
چیدمانی که من برای جواب دارم به این صورت است:
✔️یک سری از آدم ها برای ما غریبه اند و ارتباط خاصی با آن ها نداریم؛
✔️یک سری از آدم ها همکار یا همکلاس ما هستند؛ خب با غریبه تفاوت دارند و این تفاوت باز می گردد به صمیمت ما با آن ها؛ اینکه مثلا اگر یک نفر در دفتر کار ما مریض شود خب طبیعتا تا حدودی برای ما مهم است.
ممکن است در بین همکارها یا همکلاس های ما افرادی باشند که بخواهیم رابطه ی عمیق تری داشته باشیم اما نه تا حدی که رابطه عاطفی شکل بگیرد؛ دوست اجتماعی اینجاها شکل می گیرد، اینکه با یک نفر بیشتر از همکار یا همکلاس ارتباط دارم. فعلا کاری به مرد و زن ندارم. سوال اینجاست که آیا امکان دارد با یک نفر تا حدی رابطه داشته باشم که اندازه ی ارتباطم بیشتر از یک همکار یا همکلاس و کمتر از یک شریک عاطفی باشد؟ واقعیت این است که بله امکانش هست؛ حالا اینکه ما جنبه و ظرفیتش را داریم یا نه مسئله ای جداگانه است.
✔️دسته ی چهارم رابطه عاطفی است.
در تک تک این روابطی که گفته شد سه چیز مدام در حال تغییر است: هیجان، صمیمیت، تعهد.
مثلا تعهدی که در رابطه ی عاطفی باید داشته باشیم قطعا در رابطه با همکارم نخواهم داشت.
یا مثلا برخی از هیجان ها را نمی شود با دوست اجتماعی تجربه کرد، چراکه اگر بخواهیم هر نوع هیجانی را با او تجربه کنیم دیگر اسمش دوست اجتماعی نخواهد بود! شاید پیش بیاید با هم سینما برویم اما اینکه بخواهم در سینما دستش را بگیرم خارج از دوستی اجتماعی است!
در واقع وقتی به هر طبقه ای از این دسته ها می رویم وظایف آن طبقه به ما محوّل می شود؛ نمی شود با یک نفر رابطه ی عاطفی برقرار کرد و اسمش را بگذاریم دوست اجتماعی و نخود نخود هرکه رود خانه ی خود! ما که نمی خواهیم خودمان را گول بزنیم!
و اما در مورد رابطه داشتن با دوست اجتماعی …
👈در درجه اول حواسمان باشد که قرار نیست چیزی را پنهان کنیم؛ این حق همسر من است که باخبر باشد، البته نه با جزئیات تمام! باید مراقب باشیم که به وسواس نیفتیم! کسی که دچار وسواس ذهنی باشد دوست اجتماعی که سهل است پسردایی یا دختردایی را هم برای همسرش تحمل نمی کند!
پس قرار نیست چیزی را قایم کنیم.
👈دوم اینکه بهتر و درست این است که در مورد رابطه ی اصلی خودمان سرمایه گذاری کنیم و رشدش دهیم و بهترش کنیم؛ دعوایی پیش آمد زودتر اصلاحش کنیم، شفاف تر باشیم. اگر رابطه اصلی ما مین گذاری نشده باشد و توجه و مراقبت و شفافیت و جرئت لازم را در حفظ رابطه مان اعمال کرده باشیم احتمال اینکه یک عامل بیرونی (مثل دوست اجتماعی) بخواهد رابطه دچار لغرش کند کمتر است، نه اینکه محال باشد بلکه کمتر است؛ حقیقتا بحث لغزش و خیانت از مباحث جدی است.
👈سوم اینکه اهل رعایت کردن باشیم؛ هر ساعتی زنگ نزنیم؛ اگر می توانم به جای اینکه به خودش بگویم به همسرش بگویم و او را مراعات کنم. در واقع با رعایت کردن حواسم باشد که خودم با دست خودم حساسیت ایجاد نکنم.
بعد از ایمن سازی رابطه ی اصلی خودم و رعایت کردن، نوبت به تیپ شخصیتی می رسد. راستش تیپ شخصیتی برخی ها غلط انداز است و کِرم دارد! در رابطه اش کِرمک دارد! این ها در هر جایگاهی قرار بگیرند حساسیت برانگیزند. اگر شما آدمی هستید که مرز نداری باید بگویم این شما هستید که مین گذاری شده اید، این شما هستید که ایجاد حساسیت برای همسرتان می کنید؛ یا اینکه نمی توانید صمیمیت آدم ها را کنترل کنید، یا دچار خوش بینی ساده لوحانه هستید باید بگویم شما آسیب زننده خواهید بود.
این دسته از افراد در جایگاه دوست اجتماعی، اضطراب زا و دردسر ساز هستند.
در همین رابطه پیشنهاد می شود:
رهایی از قربانی شدن (امپراطوری رابطه)
بهبود و پیشگیری رابطه پس از لغزش و خیانت
والا من با یه آقای دوست هستم رسالت شون این که برای همه دخترهای اینستاگرامش کامنت بده و کامنت های که تم عاشقانه داره مثلن وای چقدر لبخندت زیباست, خیلی ماه هستی ماه بانو, از این تیپ کامنت ها فقط برای دخترها و وقتی اعتراض هم میکنم می گه کامنت دیگه کامنت و رابطه حساب نمیشه لطفا یه مطلبی هم در این مورد تو کانال تون بذارید تو این شرایط آدم باید چیکار کنه واقعن این کامنت ها میتونه شروع یه رابطه باشه یا نه؟ بعدش اینکه هر وقت ما با هم میریم بیرون یه دختر بهش زنگ میزنه یا اسمس میده بعدش که میگم اینا کی هستن میگه دوستای معمولی ولی لحن گفتار و رفتار خیلی صمیمی تر از این حرفهاست در این شرایط باید چیکار کرد؟
لازم نیست همه چیز را برای خودتون موجه کنید که هضم کنید
چیزی که خارج از چهارچوبه و خودش برعکسش را نمیتونه تحمل کنه طبیعتا قابل قبول هم نیست
سوالی در این رابطه برای من پیش اومد
من دوست پسرم با خانم همسایه اشون چت میکنه و من ازش پرسیدم که چه دلیلی داره با یک خانم شوهر دار در ارتباطی؟ در جواب به من گفت ما صمیمیت خانوادگی بین مون زیاده حتی پدرم در این حد صمیمی است ما فقط باهم درد و دل میکنیم.
از نظر من و فرهنگ خانواده ام اینجور روابط کاملا منسوخه و درست نیست. به نظرتون اینحور صمیمیت ها اصن درست است ؟ من بعد ها با این اقا به مشکل خواهم خورد؟ به خاطر این تضاد فرهنگ؟
با سلام. والا این رابطه دوست اجتماعی حداقل برای من یکی گنگه. به نظر من وقتی کسی ازدواج میکنه به هر حال صمیمیت، هیجان و درد دلا و محبتش رو به همسرش باید بده و از اون مطالبه کنه. حالا یه چیزی مثل رابطه اجتماعی بیاد وسط که من بعضی از هیجانات و صمیمیتا و محبتامو با یه غیرهمجنس دیگه تجربه کنم، به نظرم با تعهد ازدواج و کلا هدف ازدواج جور در نمیاد. البته که منظور من رابطه عادی اجتماعی نیست که میتونه رابطه همکاری، همکلاسی بودن و صحبت کردن های عادی اجتماعی در خصوص مسائل کاری، درسی و اجتماعی روز باشه. منظور من اینه که اگه منظور از دوست اجتماعی غیرهمجنس کسی هست که منِ متاهل بعضی از وظایف و خواسته هامو که باید تو رابطه عاطفیم که به ازدواج ختم شده رو تو این رابطه دوستی اجتماعی تجربه کنم، به نظرم کار اشتباهیه و از جدیت و صمیمیت رابطه متاهل ها کم میکنه. به خصوص که تو کشور ما این موارد از فرهنگ های دیگه وارد شده و متاسفانه چون یه چیز وارداتیه و لزوما با فرهنگ و اموزش هایی که در دوران مختلف به بچه ها،نوجوانان و جوانان ما ارائه شده، کاملا متفاوته و به نظر من متاسفانه آسیبای زیادی برای افراد متاهل خواهد داشت.
سلام،من دوست ندارم زیاد با همکلاسی هایم ارتباط داشته باشم. یه وقت هایی که حس میکنم باهشون یه خورده زیادحرف زدم، از دست خودم عصبانی میشم.اگه حتی یه کمی باهام شوخی کنن،ناراحت میشم، بهم احترام میزارن اما باز دوست دارم حریممو براشون مشخص کنم و به حریمم احترام بزارن. لطفا بهم کمک کنید .با سپاس
دکتر شیری عزیز باید بگم حتی گاهی هم که تصور می کنیم طرف ظرفیتش رو داره باز می بینیم اشتباه کردیم. من با اطلاع همسرم با یکی از اساتیدم در ارتباط مجازی بودم. استادم مردی اروپا دیده و خیلی نکته سنج بود کل دوران ارشد باهامون بود.تقریبا میشناختیمش. من ازش یک بت ساخته بودم تو ذهنم. خلاصه صحبتها کاملا عادی بود و خیلی هم بگو بخند داشتیم حتی موردی پیش اومد که حد و مرز رو هم برای هم مشخص کردیم.اون گفت که تو رو مثل بچم دوست دارم. من با اطمینان پیش می رفتم اطمینان از اینکه من جای دخترشم. تا اینکه بهم پیشنهاد دوستی داد. دو روز تو حال خودم نبودم احساس میکردم پدرم همچین کاری باهام کرده. برگشتم و رفتارم رو مرور کردم دیدم منم کم اشتباه نکردم. حرف آخر: با جنس مخالف مراوده و بگو بخند رو به حداقل باید رسوند و تمرکز روی زندگی شخصی باید کرد. چون بلاخره این خنده ها به گریه بدل میشه و ارزشش رو نداره.
دوست اجتماعی پدیده خیلی چرتیه و اونایی که قصد زیرآبی رفتن دارند یه اسم موجه براش ساختند! ضمن اینکه کنترل یه رابطه ی معمولی خیلی سخته و خیلی وقتها شده که از دل همین روابط معمولی رابطه های عاشقانه بیرون اومده، من نه خودم وارد اینجور روابط میشم و نه میتونم تحمل کنم که همسرم با جنس مخالفش یه دوستی به اصطلاح اجتماعی داشته باشه!
درود و سپاس از مطالبتون که گاهی بدجوری بعضی چیزها رو زنده میکنه جناب دکتر، چند سال پیش، با نصب ی برنامه ب درخواست خود همسرم، متوجه شدم چندین مخاطب داره که ب اسم آقا سیو شدن ولی درحقیقت خانم بودن، کلی عکس نامتعارف پاک شده و… و وقتی توضیح خاستم، ایشون فرمودن چیزی نبوده که بخای بدونی شما و ربطی نداره هر کسی توی گوشی من هست شما بشناسی و گوشی وسیله شخصیه و…..
دیوانه شده بودم مدتی ولی فقط آسیب برای ذهن و روح من بود…
من هیچ صفحه ای رو پاک نمیکنم و هیچ وقت مانع نشدم ایشون بخاد بره سر گوشی من چون حد و حدود رو حتی در پیام مراعات میکنم، اما خب مثل اینکه خیلییییییییی ها پا رو از حد فراتر میزارن حتی بعنوان دوست و همکار و….
آسیب اون زمان متاسفانه همچنان روی زندگیم هست..
فکر میکنم همه چی ب ظرفیت ادما برمیگرده که متاسفانه دیگه درین شرایط اجتماعی و مجازی حد تعریفی از ظرفیت باقی نمانده..
بقول حضرت مولانا:
نفس‌ت اژدرها ست، او کی مرده است؟!/ از غم بی آلتی افسرده است…
سلام ،خسته نباشید ،ممنون از دکتر بابت پستها و مطالب عالیشون که من به شخصه لذت میبرم ،راستش شوهر من به قول خودش اجتماعیه و امل نیست ،مثلا اینکه با خانم دوستش که سر کار باهم هستن میگه آبجی و عزیزم وخیلی راحته باهاش و اونم راحته باهاش البته اونا تو شهری بزرگ شدن که عادیه اینجور چیزا و باز هستن …من خوشم نمیاد و دلیلی نمیبینم هر چندصمیمی باشن و مثل خواهرش باشه از کلمه عزیزم استفاده کنه براش در حالیکه اگه من عین این حرکت رو انجام بدم او ناراحت میشه و واکنش نشون میده ،اگه هم بهش بگم یا لج میبره یا با یه لفظ تند برخورد میکنه باهام …در کل باخانمایی که تو کار باهلشون برخورد داره راحته و این منو ازار میده و من درد و دل کردن و اینجور حرف زدنای تو دایرکت و واتس اپ رو یجور خیانت میدونم وقتی راصی نیستم از این رفتارش و از من مخفی میکنه ،به من مخبت میکنه و منو خیلی دوست داره ولی خوب اونجوری هم هست ،چندبار مثل حرکت خودش کردم تا حالش خراب بشه و بفهمه من چه احساسی دارم ،یخورده مراقب بیشتره جلو من ولی میدونم پشت سر و تو فضای مجازی همونه چون مطمینه من نمیفهمم ،موندم چکار کنم ؟ میترسم بهم خیانت کنه نه جنسی
بانو
ممنون از اعتمادتون
در صورت تمایل میتوانید از طریق سایت پرسش ۲۴ که درمانگران مورد تایید آقای دکتر هستند، سوال خود را مطرح نمایید.
porsesh24.com