این نوشته درباره “ما”، مارادونا و آرژانتین است، حوصله می‌خواهد خواندنش

١- من در جام جهانى ١٩٨٢ در نه سالگیم با فوتبال آشنا شدم، بازی‌هاى اعجاب‌آور مارادونا را در کودکى می‌دیدم و چون طرفدار برزیل بودم، حرص می‌خوردم چرا برزیلى نیست و کنار زیکو و سوکرانس بازى نمی‌کند!
دیه‌گو در ١٧ سالگى با قد ١۶۵ سانت عضو تیم ملى می‌شود، تقریبا تا سى سالگى در زندگى فوتبالیستى خود در جهان می‌درخشد و از ٣٠ تا ۶٠ سالگى بخش تاریک زندگیش بیشتر جلوه می‌یابد: کوکایٔین، خشونت و دعواهاى مکرر با خبرنگاران، معشوقه‌بازى
-دو ازدواج رسمى با ۵ فرزند و یک معشوقه ٢۵ سال کوچک‌تر از خود تا این اواخر
آرژانتین
اگر بخواهید به قطب جنوب سفر کنید به ویزاى آرژانتین احتیاج دارید که به ایران‌ها سخت اعطا می‌شود. این کشور ۴۵ میلیونی، تاریخ معاصر تلخى دارد. وقتى مارادونا ١٨ سال دارد، دیکتاتورى نظامى در این کشور دوران چهارساله‌ای می‌سازد به نام جنگ کثیف که مخالفینش را می‌رباید، شکنجه می‌کند، می‌کشد، به دریا می‌ریزد که هیچ اثری از ایشان پیدا نشود، تعداد این مخالفین بین ۱۲ تا ۳۰ هزار نفر رسما گزارش شده‌اند و عمدتا دانش‌آموز و جوان هستند. ۵۰۰ کودک از والدین مخالفین ربوده شده و به خانواده‌های نامعلوم اعطا شده‌اند. بقدری این دوران وحشتناک است که هر شنبه مادران داغدار این دانش‌آموزان مفقود در میدان مایاپلازا جمع می‌شدند و به رژیم اعتراض می‌کردند که خیلی‌هایشان به همان شیوه سربه‌نیست شدند.
-مردمی که میلیونی برای مارادونا عزاداری می‌کنند، محصول آن دوران خفقان هم هستند.
– انسان وجه تاریک و روشن را با هم دارد، به نظر می‌رسد وجه تاریک آرکتایپ دیونیسوس ترکیبی از رقص، مواد مخدر و زنان را دور مارادونا حلقه کرده است.
– ما دلمان می‌خواهد سی سال روشن زندگی او را ببینیم و بگوییم قسمت‌های خصوصی زندگیش به ما ربطی ندارد، در حالی‌که یک دروغ بزرگ به خود می‌گوییم و آن ندیدن فجایع زندگی کسی است که ده‌ها بار در مراکز بازپروری بوینس‌آیرس و کوبا بستری شد، علاقه‌مندیش به رهبران ضد امریکایی کوبا و ونزویٔلا و بولیوی با آگاهی نبود، زیرا آنها کشورهای خود را در ذیل این شعارها به فقر و ‌فحشا کشانده بودند (پوپولیسم).
اگر نخواهیم با تصویر واقعی‌تر با یک پدیده روبه‌رو شویم، مجبوریم ساده‌لوحانه تعصب بورزیم به ورژن خودمان از حقیقت!
من کمی شهامت یافته‌ام که بخش‌های تاریک خودم را ببینم تا بتوانم احتمالا حلشان کنم و ‌اینگونه است که شهامت دارم بخش‌های تاریک دیه‌گو را نیز ببینم و خودم را به نفهمی نزنم که این اسطوره زیبا چگونه به یک کابوس تبدیل شد.
#علیرضاشیری

این مطلب را هم بخوانید
مصائب خودشیفتگی
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *