به پسرم رسا… نیازى به گدایى نیست وقتى خداوند تو را ثروتمند آفریده؛
ثروت اصلى قلب آدمی است که میباید سالم نگهش داریم؛
توصیههاى پدر طبیبت براى داشتن قلبى سالم:
✔️ نمک سفره کمتر ولى نمک خندهی کسانى که دوستشان دارى بیشتر؛
✔️ نفرت و اضطراب و رنجیدگى کمتر، عشق و بخشایش و به دل نگرفتن بیشتر؛
✔️ نقاب همهچیزدانى و عقل کل نمایى کمتر، زلالى و سبکى بیشتر؛
✔️ بوسهی یار و آغوش محکم و ترانهی پر امید بیشتر، غم زمانه خوردن و برشمردن بیمعرفتى مردمان کمتر؛
✔️ عجولى در زندگى و مسابقهی دیدن همه چیز کمتر، قدم زدن توى جادههاى زیبا و درنگ مقدس داشتن و بوییدن علفهاى وحشى و نوشیدن چاى تازه دم بهارنارنج بیشتر؛
✔️ مقایسهی خود با اهل عالم کمتر و دردى از کسى کاستن، بیشتر؛
مهجبین جان پدر!
در این عالم اگر ترانه و بوسه و بغل کردن سفت و لبخند نشاندن به چهرهی مردمان نبود، هیچ پیامبرى به خویش زحمت زمینى شدن نمیداد؛
زمین به دلیل دیگرى مقدس نیست جز وجود قلب انسان؛
“مراقب قلبت بمان”
بابا علیرضا