این مثالها برایتان آشناست؟

• شما میخواهید با فرد مقابل صحبت کنید ولی دل دل میکنید،اعتماد به نفس ندارید برید جلو ، انگار چیزی از درون بهت میگوید بهتره ساکت باشی تا دفعه بعد و همینطوری دفعات بدی تو کار نبوده و فرصتها از دستت رفته
• شما میخواهی درباره افزایش حقوق یا تغییر مسوولیت اداریت صحبت کنی ولی شهامتش را نداری
• شما میخواهی کسب و کار خودت را راه بیندازی ولی درنگ داری و به بهانه بررسی بیشتر داری به ترسهات زمان بیشتری میدهی
• شما میخواهی پای مهمان سرزده بی نزاکت را که شوخی شوخی هر از گاهی مزاحم نظم زندگی شما میشود و حاضر نیست قبل از آمدنش به منزلتان یک تماس برای کسب اجازه بگیرد ، ببری ولی هی ملاحظه میکنی.
• شما میخواهی به شریک عاطفیت گفتگویی کنی مبنی بر ارتقای رابطه و تصمیم جدی تر ولی فکر میکنی خیلی کلاست میاد پایین

در تمامی این موارد هم من میدانم هم خودت که مساله “اعتماد به نفس” و حتی “عزت نفس” کم جدیه ! یعنی انگار درون سر تو کسی هست که فریاد میزند که ساکت شوی، حرف نزنی