بایگانی ماه جولای, 2018

✍️در حال حاضر زیاد مثل گذشته نیست که خانواده ها کسی را برای ازدواج معرفی کنند و فکر می کنم بیشتر ازدواج ها به گونه ای شده که دختر و پسر به طرق مختلفی باهم آشنا می شوند
سوال من این است که با توجه به اینکه سن من ۲۷ سال است و دنبال ازدواج هستم چطوری با این آشنایی هایی که در مهمانی ها و یا مکان های عمومی به وجود می آید باید برخورد کنم
چون وقتی پسرها می خواهند آشنایی برقرار کنند فقط می خواهند دوستی باشد می خواهم ببینم که چطور باید به آن ها بفهمانم که من دوستی را برای مدت کوتاهی مثلاً دو ماه می خواهم و اگر تقریبا بعد از دوماه از یک سری خصوصیات هم خوشمان آمد وارد بحث خواستگاری و نامزدی شویم…
وقتی همان اول آشنایی بهشون می گی که قصدت ازدواج هست فکر می کنه که بهشون میگی همین فردا عقد کنیم بدون هیچ گونه تحقیق و بررسی در صورتی که می خوام یک شناخت اولیه باشه اگر بعد دو ماه دو نفر دیدن وجه مشترکی ندارند این رابطه کات بشه .
در واقع من خسته شدم که بخواهم وارد رابطه دوستی شوم و با احساسات هر دو طرف و بیشتر خودم درگیر شوم و مسائلی از قبیل رابطه عاطفی و یا حتی جنسی برایم پیش بیاد و بعد از مدتی رابطه به پایان برسه…

پاسخ دکتر شیری:

👈نامه دقیق شما را خواندم وبهتون تبریک میگویم که جسارت طرح چنین مباحثی را دارید

به طور کلی ارتباطهای همینطوری دقیقا آفتش ، جراحت زدن به وقت و روح دختر است و سیستمهای خواستگاری سنتی ازدواج از این جهت موفق تر است که افراد تکلیفشان با خودشان معلوم است بعد می آیند طرف آدم
اولا مواردی که به نظر میرسد رو هوا آمده اند که ناخنکی بزنند و بروند خب به سرعت فیلتر کنید

ثانیا میرسیم به مواردی که پسرانی هستند که سنشون ( بالای ۲۸-۲۹ سال برای شما ) و موقعیت اجتماعی و خانوادگی شون به بحث ازدواج میخوره، در این صورت مثل شناختهای پیش از ازدواج ، طرف را بدون اینکه ماسکی زده باشد، میتونید تا حدی ارزیابی کنید.در این فرصت شایستگی های شما نیز دیده میشود و بعد اگر آدم بالغی بود باید عقب نشینی به موقعی داشته باشید و بعد که جویای شما شد ، میتوانید بهش بگید که مایل به جدی شدن رابطه هستید و دوست ندارید در این سن ، وقت کسی را اشغال کنید .

قسمت آخرش احتمالا باب میل شما و خیلی از دختران نیست و ممکن است فکر کنند پسر جنبه این موضوع را شاید نداشته باشد اما مطرح کردن این پیشنهاد به یک سر شایسته هرگز شکستن غرور نیست بلکه یک پیشنهاد جسورانه است و به ازدواج خوبش می ارزد.
#دکترشیری

همسرم لغزش دارد ، خیانت میکند ، بهش که دلایل واضح را نشان میدهم ، توجیه میکند و با عجیب ترین تحلیلهاى احتمالات سعى دارد متقاعدم کند که بدبینم …
همسرم توهین میکند و تحقیرم و بعد التماس میکند که دوستم دارد و همه زندگى ها همین است…
همسرم بدبین است و دائم گوشى من را میجورد و آبرویم را نزد همکارانم چند بار برده ….
وقتى حس میکنى یک مساله اى اشتباه است ، باید از زوج درمان کمک بگیرید تا موضوع حل شود ، زوج درمانى فرصت میدهد به شما که الگوهاى اشتباه را بشناسید و درستش کنید ؛
اگر امتناع میکنید یا همسرتان زیر بار نمیرود ، بزودى سراغ وکیل خانواده خواهید رفت !
یا به یک نکبت کامل و از دست دادن جوانى تان خواهید افتاد.
ممکنه یک آدم عوضى را دوست داشته باشم ؟ بله متاسفانه.
چو دوستش دارم یک مقدار باید امید داشته باشم ؟ شاید ! چیزى که رابطه را نگه میدارد دوست داشتن خالى نیست ؛ تعهد جدى به بهبود رابطه و عدم تکرار اشتباهات واقعى است! وگرنه یک آدم بدبین همیشه کارهاى شما را مشکوک میپندارد و خودش در واقع اصل جنس است ! اشتباه دیدن زندگى.
بسیارى از کسانیکه شما را به ماندن در یک زندگى پرتنش و … تشویق میکنند حتى یک روز تحمل بودن در جاى شما را ندارند و فقط از روى ترسهاى خویش است که دست به عمه تراپى میزنند !
با جرات بایستید روى این حرف که مشکل باید حل بشود و خلاص.
آقاى دکتر ! این حرف تشویق به طلاق نیست ؟
پاسخ : وقتى رابطه اى عفونت زده است ( تحقیر مدام، توهین، ضرب و شتم ، خیانت ، قطع روابط جنسى به قصد تادیب و تکرار اعتیاد و قمار و …) باید عفونت را رفع کرد وگرنه هر دو نفر از دست خواهند رفت از نظر روانى . طلاق هم یکى از انتخابهاست وقتى بهبودى در کار نیست.
من چنانکه ازدواج مثبت را ترویج میکنم ،خجالت نمیکشم از طلاق درست هم دفاع کنم.
مخلص،
#دکترشیرى

همسرم لغزش دارد ، خیانت میکند ، بهش که دلایل واضح را نشان میدهم ، توجیه میکند و با عجیب ترین تحلیلهاى احتمالات سعى دارد متقاعدم کند که بدبینم … همسرم توهین میکند و تحقیرم و بعد التماس میکند که دوستم دارد و همه زندگى ها همین است… همسرم بدبین است و دائم گوشى من را میجورد و آبرویم را نزد همکارانم چند بار برده …. وقتى حس میکنى یک مساله اى اشتباه است ، باید از زوج درمان کمک بگیرید تا موضوع حل شود ، زوج درمانى فرصت میدهد به شما که الگوهاى اشتباه را بشناسید و درستش کنید ؛ اگر امتناع میکنید یا همسرتان زیر بار نمیرود ، بزودى سراغ وکیل خانواده خواهید رفت ! یا به یک نکبت کامل و از دست دادن جوانى تان خواهید افتاد. ممکنه یک آدم عوضى را دوست داشته باشم ؟ بله متاسفانه. چو دوستش دارم یک مقدار باید امید داشته باشم ؟ شاید ! چیزى که رابطه را نگه میدارد دوست داشتن خالى نیست ؛ تعهد جدى به بهبود رابطه و عدم تکرار اشتباهات واقعى است! وگرنه یک آدم بدبین همیشه کارهاى شما را مشکوک میپندارد و خودش در واقع اصل جنس است ! اشتباه دیدن زندگى. بسیارى از کسانیکه شما را به ماندن در یک زندگى پرتنش و … تشویق میکنند حتى یک روز تحمل بودن در جاى شما را ندارند و فقط از روى ترسهاى خویش است که دست به عمه تراپى میزنند ! با جرات بایستید روى این حرف که مشکل باید حل بشود و خلاص. آقاى دکتر ! این حرف تشویق به طلاق نیست ؟ پاسخ : وقتى رابطه اى عفونت زده است ( تحقیر مدام، توهین، ضرب و شتم ، خیانت ، قطع روابط جنسى به قصد تادیب و تکرار اعتیاد و قمار و …) باید عفونت را رفع کرد وگرنه هر دو نفر از دست خواهند رفت از نظر روانى . طلاق هم یکى از انتخابهاست وقتى بهبودى در کار نیست. من چنانکه ازدواج مثبت را ترویج میکنم ،خجالت نمیکشم از طلاق درست هم دفاع کنم. مخلص، #دکترشیرى طرح از میرزادیزاینر درس غیرحضورى مرتبط : ۱-ساختن رابطه عاطفى بدون شکست ۲- پس از جدایى کانال دکتر شیرى t.me/drshiri

A post shared by Alireza Shiri (@alirezashiri) on Jul 30, 2018 at 12:12am PDT

✍یکی دو سالی دوست بودیم. هر دو ارشد میخوندیم! همکلاسی بودیم! قرار بود بعد اتمام درسمون نامزد شیم و ….
به خانوادم گفتم داره خواستگار میاد! اونم گفت به خانوادش! ولی خبری نشد! هر امروز و فردا کردن! ماه بعد و بعد اتمام صفر و بعد عید و ….تا اینکه فهمیدم این رابطه آینده ای نداره! سرد شدن تدریجی رابطه هم هشداری بود که باید خیلی زودتر ازین ها جدی میگرفتمش! الان هم این دو سه روز ی بار چند بار زنگ میزنه و منم جواب نمیدم و میره تا دو سه روز بعد! اوایل جواب می دادم چون حس میکردم ممکنه تغییری ببینم! ولی نه! هیچی! حس میکنم صرفأ یه عروسک بودم واسه دوره ارشدم! البته این بازی به قیمت از دست رفتن آبروی من پیش خانواده و استادا و … تموم شد! و البته از دست دادن موارد خوبتر!
الان احساسم مرده! حداقل تا یکی دو سال مطمئنم نمیتونم عشق کسی رو باورکنم!شایدم تا آخر عمر!
سخت ترین بخش قضیه اینجاست که مجبورم خودمو تو خونه شادتر از همیشه نشون بدم تا حس نکنن شکست عشقی خوردم و …! تا باور کنن که خودم منصرف شم و اجازه خواستگاری ندادم.
خیلی سخته!
فقط میخوام برای همیشه محو شه از زندگیم تا حماقتام یادم بره!همین!
درسام سنگینه! از طرفی مقاله می نویسم از طرفی تافل دارم! دو تا دکتر روانپزشک دانشگاه و بیرون رو رفتم! یکی ریتالین تجویز کرد یکی سیتالوپرام! ریتالینو که میترسم معتاد شم نمیخورم سیتالوپرام هم که دو بار خوردم خیلی خواب آور بود! دائم خمیازه میکشیدم:( توروخدا دکتر چطوری فقط این یکی دو ماه که کارم زیاده به جای خوابیدن و نشستن جلوی تلویزیون و وب گردی و … بشینم درس بخونم؟ به حرف کدوم دکترم گوش بدم؟

پاسخ دکتر شیری :

✔من احساس میکنم طرف غلط زیادی کرده که نامزد و ….عرضه اش در حد دوستی بوده و بعد زیرش مونده و الانم شهامت نداره بیاد این را بگه و تو هم خشمگینی و دلت گیره پیشش ولی خوبه خودت را جمع کنی از این فضای فرسایشی

✔به خانواده ات بگو موضوع را و حدسیات خودت را نیز بگو تا بفهمند موضوع برای خودت هم خیلی روشن نیست
نشون نده که درماندگی عاطفی پیدا کرده ای زیرا طبیعتا میخوان هی بهت کمک کنند و داغون میشی
عشق را میتونی تجربه کنی، حتما منتهی درسهای این رابطه را یاد بگیر و با کسی که بچه هست سرمایه گذاری عاطفی نکن ،
👈اینکه تلفنش را جواب نمیدی درسته….

✔اما درباره نظر روانپزشکان
دکتر بازی در نیار. ورزش را به کارهات اضافه کن و رو اهداف دو ماهه ات متمرکز باش و مطمئن باش عصبانیت را باید به رشد تبدیل کرد تا بفهمه که چه کسی را از دست داده
#دکترشیری