به فرزندانمان چه میدهیم؟ چه میخواهیم بدهیم؟ که میخواهیم بشوند؟
نگرانیهایمان؟
خنده هایمان؟
زندگی نزیسته مان؟
حسرتهایمان؟
امید و رویایمان ؟
نگرانیهایمان؟
خنده هایمان؟
زندگی نزیسته مان؟
حسرتهایمان؟
امید و رویایمان ؟
کاشک میتوانستیم رنجهای آینده را از فرزندانمان دور کنیم؛
شاید تنها کاری که از دستمان برمیآید اینست که در رنجهای امروزمان عقده ای نگردیم
حتی اگر ترک برداشته ایم،
موظفیم نگذاریم بچه ها درهم شکستگی ما را ببینند،
موظفیم
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.