مفهوم عظیم مریم (س)، دنیای مردانه پدر- پسر-روح القدس را به تعادل زنانه رساند و تثلیث به تربیع (چهارپاره) مبدل گشت و چهار عدد کمال است…
مریم که برای بقیه قصه ای تاریخی است، برای توانگر، داستان خود اوست هر جا که دردی عظیم در میان باشد،
مریم در اوج بیپناهی و درد زایمان، دست یاری به درخت نخل خشکیدهای زد که ناگهان خرما داد، عیسی درون مریم و آن درد زایمان، موجب برکت شد و اینجا میتوان آموخت که طاقت آوردن بر دردها وقتی حملکننده یک مفهوم، ایده و تفکر بزرگ هستی، معجزه میآفریند
طاقت بیاور و عیسی درونت را سقط نکن
فَأَجَاۤءَهَا ٱلۡمَخَاضُ إِلَىٰ جِذۡعِ ٱلنَّخۡلَهِ قَالَتۡ یَـٰلَیۡتَنِی مِتُّ قَبۡلَ هَـٰذَا وَکُنتُ نَسۡیࣰا مَّنسِیࣰّا ﴿ مریم ٢٣ ﴾
درد زایمان مریم را به سوی نخلی خشکیده کشانید، از شدت درد میگفت کاشک مرده بودم و گمنام میبودم
فَنَادَىٰهَا مِن تَحۡتِهَاۤ أَلَّا تَحۡزَنِی قَدۡ جَعَلَ رَبُّکِ تَحۡتَکِ سَرِیࣰّا ﴿ ٢۴ ﴾
عیسی از درونش ندا داد که غم مخور، خدایت چشمه ای زیر پایت جاری ساخت ( چقدر قشنگه این تعبیر عظیم که لبان خشکیده زنی پر درد و تنها در هنگام زایمان، چشمه های برکت میجوشاند)
وَهُزِّیۤ إِلَیۡکِ بِجِذۡعِ ٱلنَّخۡلَهِ تُسَـٰقِطۡ عَلَیۡکِ رُطَبࣰا جَنِیࣰّا ﴿ ٢۵ ﴾
شاخه نخل را بتکان که برایت خرمای تازه فروافتد. ( وقتی کاری بزرگ در زندگیت داری و رنج این زندگی بر شانه هایت افتاده است، خدایی هست که به تو میگوید برایت عیسی و نهر و خرما از بالا و پایین زندگی فرو میریزم، برخیز و درخت را تکان بده، نا نشسته باشی و فقط درد بکشی، نه صدای عیسی هست نه خرمای تازه )
فَکُلِی وَٱشۡرَبِی وَقَرِّی عَیۡنࣰاۖ
میل کن و بنوش و چشمانت روشن باد ( چقدر زیباست که خداوند تمام تنهایی های مریم را پر میسازد و برکتش را بر اومیگستراند و به تو میگوید سرت سلامت، چشمت روشن از شادی! یعنی پایان رنج، شادی عظیم است
خلاصه نکته :
هر کسی باردار یک معجزه هست، درد میکشد و باید نخل خشکیده زندگیش را تکان دهد، کاری کند و آنگاهست که تو مادر میشوی ، معجزه ها از درون و بیرون محقق میشود.
پ ن :
عیسی در ادبیات فارسی معمولا نماد « جان» انسان است(گزیده فیه ما فیه مولوی به انتخاب محمدعلی موحد)
در آخر
سال سختی دارد میگذرد، چشم روشنی شما که طاقت آوردید دوست دارید چه باشد؟
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.