فیلم پدر محصول ٢٠٢٠ است
تو لحظات آخر فیلم هقهق گریستم زیرا براى لخظاتى حس کردم که هر اتفاقى بیفتد براى فرزندم و همه دست از او بکشند، من پدر و قطعا مادرش جانمان را بیدرنگ براى پارهجانمان خواهیم داد؛ اتفاقى که افتاد این بود که در لحظه حس کردم مادر و پدرمان تنها کسانى هستند در این زندگى که پاى ما مىایستند اینگونه و تصور رنج پیرى آنها، خودم و بیکسى پیرى اشکمان را درمىآورد.
آنتونى هاپکینز همیشه براى من نفر اول بوده، مثل کوین اسپیسى مثل ال پاچینو ولی تو این فیلم دیوانهمان میکند.
داستان فیلم:
”پیرمردی که از نظر سلامتی وضعیت جالبی ندارد، تمام کمکهای دخترش را رد میکند. او سعی میکند با شرایط جدید ذهنی خود کنار بیاید. او به چیزها و افرادی که دوست دارد شک میکند. همینطور به واقعیت و ذهن خود مشکوک میشود” (این پاراگراف از سایت بهترین است)
تحلیل خودم:
پیرمردی در مراحل مختلف زوال فکر بسر میبرد، تصاویر ذهنی و خاطرات در مریض مبتلا به آلزایمر، ممکن است بسیار در هم آمیخته بگردد و واقعیت جدیدی برای فرد خلق بگردد؛ گاهی فرد مبتلا، داستانسازی میکند تا بخشهای تاریک حافظه را پر کند (confabulation)
دخترى از پدرش مراقبت میکند (با بازى عجیب زیباى اولیویا کلمن دارنده جایزه اسکار) که سم پدر وابسته کله شق، او را زمینگیر کرده و نمیتواند دنبال زندگى خودش برود، او مردى را در پاریس یافته که با هم خوش هستند اما پدر وابستهاى که هیچ پرستارى را در منزل برنمیتابد، کار استقلال عاطفى را براى او سخت کرده است.
-تم فیلم کاملا تئاترى است، سازنده فلورین زلر است (فرانسوى) که واقعا تئاتر این فیلم را سال ٢٠١٢ کارگردانى کرده است
کتاب بسیار خوب مورین مردوک را نباید از دست بدهیم: #دختربابا که عجیب تاثیرگذار است و بنیاد فرهنگ منتشر کرده است
توصیه به چه کسانى میکنید؟
١- خوانندگان بالاى سى سال که در رابطه با والدین خود اهمیت خاص قائلند
٢- شاگردان کلاس #شفاى_زنانگى
بازی هردواصلانمیشه توصیفش کردحقشون چندین تااسکاربود
گفتگو ازدوست دهرم