تونى گرنت در کتاب “زن بودن”فصل پنجم: زنانگی را در آغوش بگیریم
زن امروزى، پی برده است که زندگی کردن فقط با جنبه مردانه شخصیتش برای او دارای فواید معدودی ست. در پس ظاهر فریبنده، کامل و خودکفای بسیاری از زنان امروزی موجودی عصبی و غمگین نهفته است که غالباً احساس می‌کند برای زندگی واقعی وقت ندارد. زن اگر پیش از این در بندخانه و شوهر و فرزندانش بود، اکنون غالباً با کار و اهدافش به زنجیر کشیده شده است و هیچ وقت در گذشته فشار را مثل امروز احساس نکرده است. زن امروزى آموخته تا در داد و ستد زبانش را گاز بگیرد. او نمی‌خواهد دستی را که به وی غذا می‌دهد قطع کند. دستی که سابقاً متعلق به مردش بوده ولی اکنون به رئیسش «مرد یا زن» تعلق دارد. در واقع احترامی را که زنان در گذشته برای همسران خود قائل بودند اکنون به افراد متعددی انتقال داده‌اند. در حوزه کاری زنان به این نتیجه رسیده‌اند که با احترام گذاشتن به دیگران خود آنها نیز متقابلاً پاداش می‌گیرند. این موضوع در زمنیه عشق نیز صادق است ولی متأسفانه آن را تحت عنوان «تمکین کردن» از مرد، گناهی مرگبار، خیانت به جنس زنان و در نهایت منتهای بی‌احترامی به زن تلقی می‌کنند. تمام انسان‌ها نیاز به وابستگی دارند. زن متجدد با انکار حقیقی‌ترین بخش وجودش به استقلال خود تحقق بخشیده است، منتها این استقلال تنهایی او را نیز در پی داشته است. بخش مهم، برون‌فکنی جامه زرهی آمازون و دسترسی به مردان این است که نشان دهیم به آنها احتیاج داریم و به سادگی کمک بخواهیم، به صورت مرد در برابر مرد با آنها رابطه برقرار نکنیم.
وقتی مردان زنان را تحقیر کردند…در تصمیم گیری هایشان زنان را به حساب نیاوردند و حتی در زندگی خود زنان هرگاه زنان خواستند چیزی بگویند تحقیر شدند که از صبح تا شب در خانه میخوابی و خانه داری را با این الفاظ که مثلا چه میکنی ؟؟ تربیت فرزند را هیچش خواندند… و شدند آقا بالاسر به جای همسر!! اینگونه شد که زن رفت به سوی استقلال مالی و این جامعه به هم ریخته.. واین بی آرامشی….. میتوانید بنویسید زمانی که مرد به همسر خانه دارش احترام نگذاشت…
همان طور که در این کتاب آمده، “تمکین کردن” و عبارت های مشابۀ آن جزء زنانگی است. اما از جایی خیلی چیزها تغییر کرده که مردان از این عناوین برای تهدید و یا نشان دادن قدرت استفاده کردند…