✍ پرسش:
یک دختر ۳۱ ساله که به شدت دلش یک رابطه بلند مدت و ازدواج میخواد ولی دور و ورش پره از آدمایی که فقط دنبال دوستی و مسخره بازی اند باید چیکار کنه؟ به اندازه ی کافی مشغله هم داره که تموم زندگیش نشه غصه خوردن. مجردی خوبی داره با دوستاش و خانواده اش لذت میبره. به قدر کافی ام تو اجتماع هست، ننشسته منتظر که شاهزاده سوار بر اسب بیاد خوشبختش کنه. اما با تمام اینا رنج میبره از نبودن آدم درست و یه رابطه درست. افسرگی که شاخ و دم نداره واقعا افسرده شدم آقای دکتر!
🎧 پاسخ صوتی دکتر شیری:
سلام..ممنون…آقای دکتر حرف دل ما رو زدید کاش بیشتر صحبت میکردید در این مورد
من متولد ۶۲ و مجرد فوق لیسانس و یک سال بیکار شدم و شرایط بدی رو می گذرانم ..ترس از تنهایی .ترس از آینده …..❤❤❤❤
ممنون.بسیارعالی بود.
عالی بود واقعا چرا خیلی از ما دخترا ک شرایط ایده ال یه زندگی خوب رو داریم نمیتونیم متاهلی رو تجربه کنیم درحالیک نمیخایم دوستیهای الکی داشته باشیم
ممنون از شما مثل همیشه عالى
آقاى دکتر من متولد ۶٨ هستم دندانپزشکم سال آخر تخصص ،تو کارم موفقم با درآمد خوب محجبه هستم وکیسى که به موقعیتم بخوره و در عین حال معتقد باشه بسیار کمه، پسراى تحصیل کرده بسیار افتاده هستن و من دختر شىطون و پرانرژى هستم که حوصلم پیششون سر میره هم رشته هامم خیلى از نظر اعتقادى به هم نمى خوریم، چیو باید نادیده بگیرم تا بتونم انتخاب کنم
آقای دکتر من متولد ۷۱م،از نظر تحصیلاتی جایگاه خوبی دارم ،چند ماه دیگه دفاع ارشدمو میکنم، از نظر ظاهری هم خوب، جذاب و خوش تیپم(تعریف از خود نباشه ولی دیگران تایید کردن). کلا ادم موفقیم و تلاش کردم برای خواسته هام و خداروشکر راضیم و بهشون رسیدم، ولیییییییی مشکلی که هست اینه که من توی محیط های فرهنگی(چون اکثرا اینطور جاها در رفت و آمدم) مثلا دانشگاه یا کتابخونه ، متوجه نگاه مردا میشم و اینکه دنبالم میکنن(اینو هم اضافه کنم پوششم مانتویی پوشیدس و زننده نیس!جهت اینکه سوء برداشت نشه گفتم) ولی هیچ وقت پیشنهاد جدی نداشتم که مثلا بیان جلو و بخوان پیشنهاد بدن بهم،دنبال دوستی هم نیستم، مگر اینکه کیس مطمئنی باشه که بدونم قصدش در آینده ازدواجه که البته خیلی هم نمیشه اطمینان کرد !گاهی اوقات فکر میکنم شاید مشکل از منه!برخورد اجتماعی خوبی هم دارم و آدم خشک و سردی نیستم. متاسفانه خواستگارایی هم که اطرافیان معرفی میکنن به من نمیخورن و خیلی مذهبین.خیلی امید ندارم کلا به ازدواجم!ممنون میشم راهنماییم کنید.
سلام اقای دکتر من ۳۲سالمه و یکبار عقد کردم و جدا شدم ولی حتی با این شرایطی که دارم مثل قبل از عقدم نگران ازدواجم نیستم هرچند منم تحت فشار انتظارات اطرافیانم در باره ازدواجم هستم ولی پیشنهاد من به هم رده های سنی خودم اینه روی خودشناسی و بهتر کردن رابطه مون با درونمون تمرکز کنیم و انرژی مون رو مثبت کنیم . حتما نتیجه مثبت میده.
یادمون نره علی رغم این شرایط داغون اجتماعی و اقتصادی خدایی هست که در این نزدیکی است و حتما به تلاش ما در جهت خودسازی و کسب نشاط و آرامش درونی پاسخ میده
من ادم ستیز جو با پسر نیستم ولی نمی تونم. اصلا اون چیزی که می خام به وجود نمیاد. من کارمناسب کارشناسی ارشد و تقریبا قد بلند هستم چهره ی متوسط رو به بالایی هم دارم. اما واقعا نمی دونم چرا نمیشه 😢😢😢
دلیل اصلی اینه که دختران جامعه ما بخصوص دهه شصتی ها
مرد رو موظف به ارایه همه خدمات دونسته و وظیفه گرداندن زندگی را به عهده مرد میدونن و توقعات شون هم بالاست
و این سبب میشه که ازدواج اونها عقب افتاده و ناراحتی های فکری و افسردگی ایجاد میشه براشون
اما دهه هفتادی ها اینو بهتر درک کردن که زندگی رو پسر و دختر با هم میسازن
کاش درک کنیم که با هم زندگی کنیم و با هم بسازیم و بال هم باشیم
عالی بود و من موافقم من اخلاق ندارم چون عصبی از گذشته و تبعیض جنسیتی که همیشه داشتیم و ابر قدرت خوانده شدن در صورتی که ضعف دارن